با پیوستن پسر نوری زاد به فرقه رجوی؛ فتنه گری که به دامان منافقین خزید

رویه طی شده توسط محمد نوری زاد و شخصیت تهی و بدون وزنش نشان می دهد که چگونه تمامی مرزهای بلاهت و سست عنصری را پشت سر نهاده و در برابر ملت و نظام حاکم بر کشورش قرار گرفته است.   بیش از هفت سال از وقوع فتنه آمریکایی-اسرائیلی 88 می گذرد، با این حال جامعه و سیاست ایرانی همچنان از پیامدهای آن واقعه تلخ بی ثاثیر نمانده است. ایجاد تشتت میان شماری از نیروهایی که سابقه حضور در ارکان نظام اسلامی و یا پیاده نظام جمهوری اسلامی را در کارنامه خود داشته از جمله پیامدهای دردآور این واقعه بود، و از همین رو بود که مدام رهبری انقلاب نسبت به فضای غبار آلود فتنه هشدار داده و خواستار بصیرت افزایی برخی افراد سابقا انقلابی شده بودند

محمد نوری زاد مستند ساز و فیلم نامه نویس سابق که تا پیش از وقوع فتنه 88 از جمله عناصر دلبسته به انقلاب اسلامی بوده و سابقه حضور در جبهه های دفاع مقدس و روزنامه نگاری در روزنامه کیهان را در کارنامه اش داشته، مع الاسف با ایجاد تنشِ ناشی از فتنه از زمره افرادی قرار داشت که به جرگه ی ضد انقلابیون پیوست.

برآورد مواضع محمد نوری زاد در خلال سال های پس از پیروزی انقلاب اسلامی حکایت از آن دارد که وی همچنان که تا پیش از وقوع فتنه گاها به اتخاذ مشی تندروی در سطح جامعه شهره بوده، به همان سرعت و در کوتاه زمانی، صف خود را از یاران پیشین جدا نموده و به حلقه ضد انقلاب پیوست.

فرآیند جدایی محمد نوری زاد از انقلاب اسلامی را به نامه نگاری های اهانت آمیز وی به رهبری معظم انقلاب اسلامی نسبت می دهند. نامه هایی که در آن وی در پازل از پیش طراحی شده ضد انقلاب (مبنی بر نامه نگاری وسیع به مقام معظم رهبری از سوی افراد و شخصیت های متعدد جهت تضعیف جایگاه ولایت) به ایفای نقش پرداخته و در کوتاه زمانی، نوری زاد انقلابی نه تنها از اقدامات پیشینش (سوابق انقلابی) عذرخواهی نموده، بلکه تا بدان جا پیش می رود که بر علیه موازین شرعی و قرآنی نیز به اتخاذ موضع می پردازد. پابوسی بهائیان، حملات مکرر و توهین آمیز به ساحت امام راحل، مرجعیت شیعه و مقام معظم رهبری، اتهام های واهی به نهادهای انقلابی، زیر سوال بردن تمامی ارکان، سازمان ها و ارگان های برخواسته از انقلاب، گفتگوهای پی در پی با رسانه های بیگانه و ارتباط گیری با عناصر معاند داخلی جهت ایجاد تنش در سطح جامعه و... تنها بخشی از اقدامات محمود نوری زاد در سال های اخیر بوده است.

شخصیت ضعیف و حقارت بار محمد نوری زاد و اظهارات سخیف وی به حدی دور از واقعیت بوده که نه تنها با واکنش چندانی از سوی نظام مواجه نشده است (بر خلاف بسیاری از رهبران و دست اندرکاران فتنه که با آنها برخورد انقلابی شده است)، بلکه عموم جریان های ضد انقلاب اسلامی نیز از جدی تلقی کردن اظهارات و کردار وی پرهیز نموده اند.

ارادت خاندان نوری زاد به منافقین!

تاریخ انقلاب اسلامی از بدو پیروزی تا به امروز شاهد فراز و فرودهای متعددی بوده است. از زمان پیروزی انقلاب، شماری از گروه های اقلیت جهت دستیابی به مقاصد خویش به مقابله سیاسی با نظام اسلامی روی آوردند. برآورد تحولات یک دهه اولیه انقلاب اسلامی نشان می دهد که هیچ گروهی به اندازه ی سازمان مجاهدین خلق ایران که در میان ایرانیان به منافقین شهره می باشند بر علیه مردم ایران به خشونت، ترور و انتحار روی نیاورده اند.

اگرچه بسیاری از گروه های به ظاهر انقلابی هم چون نهضت آزادی، ملی-مذهبی ها، توده ای ها و... از همان ابتدا به مخالفت به نظام اسلامی پرداختند، اما هیچ یک از آنان ولو به ظاهر از مقابله مستقیم نظامی با هم وطنان خود پرهیز نمودند. منافقین اما نه تنها به جنگ داخلی شدت بخشیدند، بلکه در اقدامی بسیار ناپسند و غیر قابل تصور با انتقال پایگاه های خود به عراق، رسما به حمایت از رژیم بعثی در جنگ هشت ساله متوسل شدند، امری که زمینه نفرت ابدی را برای این تروریست ها فراهم آورد. لذا با قاطعیت می توان اظهار داشت که گروهک مجاهدین خلق فاقد کمترین پایگاه و نفوذی در سطح جامعه می باشد.

اقدامات سیاه و تروریستی منافقین تا بدان جا پیش رفته که این گروه مدت مدیدی در لیست گروه های تروریستی اروپا و آمریکا نیز قرار داشته و اگر مساعدت اخیر آنها نمی بود، هم چنان در این لیست قرار می داشتند. همچنین تا کنون هیچ کشوری حاضر به پذیرش ته مانده های منافقین در عراق نمی باشد.